Meer dan honderdduizend jaar geleden begon er in Nederland een ijstijd. Het was een heel koude periode, en het duurde tot ongeveer 10.000 jaar geleden voordat het weer wat warmer werd. Tijdens deze ijstijd kwamen groepen jagers uit het Midden-Oosten naar het noorden. Ze volgden de dieren, want die waren hun voedselbron. In Nederland liepen grote kuddes rond van dieren zoals mammoeten met lange haren, bizons en rendieren, die goed tegen de kou konden.

Het Maasdal, de vallei van de rivier de Maas, was een soort 'snelweg' voor deze dieren en dus ook voor de jagers. In de winter verbleven de jagers in grotten en holen in de Ardennen, waar het iets veiliger en warmer was. Als het zomer werd, gingen ze weer naar het noorden, tussen de Noordzee en de Rijn door. Op plekken die hoog lagen, zoals heuvels langs de rivieren, maakten ze hun kampen om daar rustig te kunnen jagen.

5000 jaar geleden, in een klein Bandkeramiekers-dorp op een hoogte aan Maas (daar waar nu ongeveer Elsloo ligt) werd de 12-jarige Tibor wakker van het zachte geknetter van een vuur. De geur van geroosterd graan vulde de hut. Zijn moeder Hanka was al op en roerde met een houten lepel in een grote aardewerken pot.
"Tibor, vandaag ga jij vis vangen en kruiden zoeken," zei ze zonder op te kijken.

Het terrassenlandschap van Zuid Limburg is ontstaan door de eroderende werking van de Maas die miljoenen tonnen kiezel en zand vervoerd heeft en zich insneed in de Limburgse heuvels. De Maas is van grote invloed geweest op de economische en sociale ontwikkeling van het gebied. De bewoners leefden met de “naas naar de Maas” ( met de neus naar de Maas )

De geschiedenis van de Maas voert ons terug naar miljoenen jaren geleden toen de rivier haar eigen weg volgde. De mens heeft geprobeerd de rivier te temmen maar dat mislukte en dus heeft op vele plekken de rivier middels het Grensmaasproject haar ruimte terug gekregen.

Tijdens een grote overstroming in 1459 wordt de oude burcht van Elsloo zwaar beschadigd.  Naar verloop van tijd  ziet men blijkbaar in dat het een kwestie van tijd zal zijn, totdat  de burcht definitief in de rivier zal verdwenen zijn.

Na de afscheiding van België in 1839 ging de economie van het kersverse Hertogdom Limburg sterk achteruit. Een situatie die omstreeks 1850 nog verslechterde door mislukte aardappeloogsten en veesterfte.

Vooral kleine boeren en dagloners bleef niets anders dan de afweging te maken tussen emigreren naar Amerika of gaan werken in Duitsland ('t Pruuses) waar de economie in het Ruhrgebied flink groeide. 

Gebonden aan streek en familie kozen velen voor het laatste en trokken na Pasen tot half september oostwaarts om te werken aan "de brikken" het bakken van bakstenen voor huizen en fabrieken.

Op 1 januari 1926 wordt een lange periode van economische stagnatie en gebrek aan werk in de Maasvallei en Elsloo afgesloten. Het is een historische dag. De Staatsmijn Maurits in Geleen, in de volksmond “de koel”, wordt dan geopend. Veel mannen uit Elsloo en omgeving vonden hier een vaste baan als mijnwerker.

Toen in het begin van de jaren zestig het economisch tij voor de mijnbouw keerde, werd de Maurits als een van de eerste mijnen in 1967 gesloten.